Ngagedekeun si kembar

busur geus dileupaskeun kuduna diculkeun bebas neangan arah nasib sewangsewangan tapi da ati teu mikeun keuekuh asa miboga keukeuh asa nu ngayuga antukna mindeng kuciwa sering teu tarima basa pupujan ati boga ketak jeung karep sorangan asa gagal asa dihianatan padahal karek genep satengah lengkah geus sakieu banggana perjalanan geus sakitu lobana karempan geus sakieu napukna kasieun padahal karek genap satengah lengkah ah...(*)